terug

Softdrugs legaliseren?

De afgelopen maanden is het al dan niet legaliseren van soft-drugs weer eens onderwerp van discussie geweest. Met de vanouds bekende argumenten, zij het soms in heel andere bewoordingen, trachtte men de tegenpartij te overtuigen. Maar het is al jaren zo dat afhankelijk van welk ministerie men prioriteit wil geven, men hetzij voorstander, hetzij tegenstander is.

Personen voor wie de bestuurlijke problematiek het zwaarst weegt, zijn voorstander van legalisering. Het ontheft de politie van een heleboel werk, het ontdoet de “coffeeshops” van het probleem dat zij wel mogen verkopen maar niet inkopen, het ontheft ook de rechterlijke macht van veel werk, het geeft de belastingdienst toegang tot de handel, en het bevrijdt de (groot)handel uit de criminele sfeer.

Uit een oogpunt van volksgezondheid vallen echter een heleboel argumenten tegen legalisering aan te voeren. In de eerste plaats is legalisering een signaal dat het gebruik maatschappelijk aanvaardbaar is. Het aantal verkooppunten zal door legalisering toenemen, en daarmee ook de consumptie. Bovendien zal de prijs omlaag gaan, zodat ook jongeren zonder inkomen zich een joint zullen kunnen permitteren.

Verder voert Volksgezondheid al jaren campagne tegen het roken. De rook van wiet bevat ongeveer viermaal zoveel kankerverwekkende teerbestanddelen als de rook van tabak. Hasj bevat nog veel meer teerbestanddelen, maar wordt altijd gerookt gemengd met tabak. De campagnes tegen tabak worden ongeloofwaardig als de overheid overgaat tot het legaliseren van cannabisproducten.

Het gebruik van roesmiddelen, zowel cannabis als alcohol, leidt tot slechtere studieresultaten. Dat leidt tot een verslechtering van de concurrentiepositie van Nederland. Legalisering mag dan de inkomsten van de fiscus verhogen, het verlaagt kwaliteit en kwantiteit van de geproduceerde goederen en diensten van ons land. Economisch gaan we er dus op achteruit.

Alcohol en cannabis geven een ongeveer gelijke kans op verslaving. Toename van de consumptie, zal leiden tot een toename van de ziektekosten door kanker en verslaving. Er zullen meer automobilisten stoned achter het stuur zitten, met als gevolg meer ongevallen. Wij allen zullen het gelag moeten betalen in de vorm van duurdere ziektekostenverzekeringen en duurdere autoverzekeringen.

Voorstanders gebruiken soms ook het argument dat soft-drugs er nu eenmaal zijn en gebruikt worden, en dat je ze daarom dus maar beter kunt legaliseren. Dat is een redenering van het jaar nul. Diefstal, geweldpleging en dergelijke zijn er ook. Maar dat is toch geen reden om ze dan maar te gaan toestaan ?

Verbieden heeft het probleem van de drugs niet op kunnen lossen. Half verbieden (groothandel) en half gedogen (voor eigen gebruik) heeft evenmin een oplossing gebracht. Als ANGOB hebben wij heel lang geleden al geconstateerd dat voor alcohol eveneens geldt dat verbieden niets oplost.

De overheid heeft onder meer tot taak de consument te beschermen tegen risico’s die hij op eigen kracht niet aankan. Legalisering van soft-drugs kan daarom pas aan de orde komen wanneer de consument eerst weerbaar gemaakt is. Met andere woorden, het geld, de tijd en de energie die nu gestoken worden in de anti-tabakcampagnes, zouden gebruikt moeten worden voor anti-roesmiddel campagnes. Maar dergelijke campagnes zullen wel door de alcoholbranche geblokkeerd worden.

Dingeman Korf