terug

Wil Europa alcoholproblemen wel aanpakken?

De Europese Commissie heeft vier jaar geleden een globale strategie vastgesteld voor het aanpakken van de alcoholproblemen door de lidstaten. Nu moet gewerkt gaan worden aan een opvolger voor de periode 2016-2022. De eerste aanzet daartoe heeft tot teleurstelling geleid bij organisaties op het terrein van de volksgezondheid.

Op 10 maart jl. nam de commissie voor Milieu, Volksgezondheid en Voedselveiligheid van het Europarlement een resolutie aan waarin de Europese Commissie wordt verzocht een nieuwe Europese Alcoholstrategie te ontwikkelen voor de periode 2016-2022.
Een tiental organisaties op het terrein van de volksgezondheid, verenigd in de European Public Health Alliance (EPHA), vindt de tekst van die resolutie teleurstellend. De aanbevelingen van de Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) zijn er niet in terug te vinden, de invloed van de alcoholbranche echter wel. Eén van de deelnemende organisaties vroeg zich openlijk af of de commissie van het Europarlement er op uit was de industrie te beschermen in plaats van de consument.
De EPHA zegt verheugd te zijn dat de commissie van het Europarlement de noodzaak inziet van een nieuwe Europese alcoholstrategie. Zij wijst er in dit verband op dat de maatschappelijke kosten van alcoholproblemen in Europa ongeveer 155 miljard euro bedragen.

Om de alcoholschade effectief aan te pakken, zouden de aanbevelingen van de wereld Gezondheids Organisatie gevolgd moeten worden. Aanbevelingen die tegen matige kosten bewezen effect sorteren. Dat zijn maatregelen op het gebied van prijs, marketing en verkrijgbaarheid. Daarvan is in de resolutie in het geheel niets terug te vinden.
Eveneens afwezig in de resolutie is het recht van consumenten om geïnformeerd te worden over wat zij eten en drinken. Dat recht wordt wel erkend voor frisdranken, vruchtensappen, melk, enzovoorts. Over die producten wordt de consument tot op de milligram nauwkeurig geïnformeerd over de bestanddelen en de calorieën. Alcoholhoudende dranken worden tot nu toe buiten dit informatierecht gehouden. De alcoholbranche verzet zich er heftig tegen om dat recht op zijn producten toe te passen.
Over aanpakken van de marketing zwijgt de resolutie al evenzeer. De noodzaak van het aanpakken daarvan is aangetoond door professor Gilmore van het gezaghebbende Royal College of Physicians. Marketing oefent geestelijke druk uit in de richting van eerder beginnen met drinken, en drinken van grotere hoeveelheden. Daarom moet de marketing volgens Gilmore gereguleerd worden.

Over gezondheidswaarschuwingen in de etikettering zwijgt de resolutie ook al. Sommige lidstaten zijn daar echter al serieus mee bezig. Het lichtende voorbeeld hierin is Frankrijk, dat al in oktober 2006 (!) een waarschuwing tegen alcoholgebruik tijdens de zwangerschap verplicht stelde. In Nederland is vermelding van een dergelijke waarschuwing overgelaten aan de zelfregulering door de alcoholbranche. Met als resultaat dat er nog niets gebeurd is, want ieder jaar uitstel betekent weer een jaar extra winst.
Ook ontbreken verwijzingen naar andere activiteiten van individuele lidstaten. Zo heeft het Schotse parlement een voorstel aangenomen tot invoering van een minimumprijs per eenheid alcohol. Soortgelijke systemen zijn op het moment in discussie in Estland en Ierland.
De EPHA doet een dringend beroep op de Europarlementariërs, om de door haar gesignaleerde ontbrekende maatregelen, alsnog bij amendement aan de resolutie over een nieuwe Europese alcoholstrategie toe te voegen. Het is tijd voor concrete en effectieve maatregelen.

Dingeman Korf